Hij staat bekend als organisator, is gestructureerd en kwaliteitsgedreven. Scherp vooruit zien binnen zijn bedrijf, zowel richting zijn producten en diensten als richting zijn medewerkers, maken hem tot een ware visionair. ‘Respect voor mijn mensen staat op nummer één’, zegt Egber Smits (56). ‘Dit resulteert in happy medewerkers die met passie en plezier werken.

‘Ik wil graag een goed georganiseerd bedrijf achterlaten waarbij continuïteit is gegarandeerd. Dat is belangrijker dan veel geld verdienen’, gaat de directeur-eigenaar verder. ‘Dat vijftig gezinnen straks nog steeds een goede boterham verdienen als ik met pensioen ga, daar streef ik naar.’ Aan de muur hangt een zwart- wit foto van een jongen bij een machine; schoonvader Wim van Lieshout op z’n vijftiende. Hij begon de onderneming in 1962. Toen nog ‘RVS Non Ferro Wim van Lieshout BV’. Egber nam het in 1995 van Wim over en gaf het twintig jaar later de naam SLB Group.

Leidingwerk en framebouw

SLB Group heeft drie dochterondernemingen, namelijk RVS Non Ferro, machinebouwers voor de voedingsmiddelenindustrie, en Rijkers Procestechnologie dat procesinstallaties maakt voor het mengen van poeders en vloeistoffen binnen de voedingsmiddelenindustrie en de lichte chemie. De derde en meest recente is SLB Hightech, machinebouwer voor OEM-ers. Ze is actief in de hoogwaardige industrie en kan zich meten met de tier one suppliers van bijvoorbeeld ASML. Egber: ‘Onze focus ligt in het vervaardigen van kwalitatief hoogwaardig leidingwerk en framebouw, tot in de perfectie afgewerkt. Met onze expertise is SLB Hightech klaar om de markt op te gaan – een business die de komende twintig jaar zekerheid biedt en waarmee we de repeterende industrie volwaardig kunnen bedienen.’

Naast mijn mensen

Zekerheid voor de markt, maar ook voor de mensen. Egber koos bewust niet voor geautomatiseerde machines, maar voor betrouwbare specialisten. Hij investeert vooral in kennis en kunde. ‘Over enkele jaren wil ik misbaar zijn en een geheel zelfstandig functionerende organisatie achterlaten’, zegt hij. ‘Mijn vader mocht van zijn toenmalige werkgever niet naar de begrafenis van zijn kleine neefje, vertelde hij me eens. Ik steek anders in elkaar, sta naast mijn mensen. Geen meneer of directeur, maar gewoon Egber. Geen ivoren torentje, maar tussen hen in. We moeten en willen het samen doen.’

---

Bron: Regio Business - Jeanette van Haasen en Jules van Iperen